Вчера, во Уметничката галерија во Штип, беше отворена ретроспективна изложба на сликарот Благоја Николовски од Скопје.Изложбата ја отвори проф. Владимир Величковски.Застапени се
педесеттина слики и цртежи, пастели и олеати со разни мотиви кои духовно го инспирирале уметникот - портрети, актови,пејзажи и сл.Сликарството на Николовски е препознатливо по својата мекост, чистота и светлина за што во два наврати ја има добиено наградата за сликарство на ДЛУМ „Нерешки мајстори“, „Моша Пијаде“ и др.
Thursday, May 24, 2012
Wednesday, May 9, 2012
Неколку мисли на Дали
„Цртањето е искрениот дел од уметноста. Не постои можност за измама. Или е добро или е лошо.“
„Јас не сликам портрет за тој да личи на субјектот, туку настојувам личноста да почне да личи на портретот“.
„Оддалеченоста помеѓу сликањето и мојата личност изнесува една бесконечна минута“.
„Наместо да настојувате да го искористите надреализмот за целите за субверзија, неопходно е да се обидете да го направите надреализмот онолку солиден, комплетен и класичен како делата во музеите“.
„Оние кои не сакаат да имитираат, тие воопшто и не создаваат“.
„Сите ние сме гладни и жедни за конкреетни слики. Апстрактната уметност е добра само за една работа: да ја складира вистинската невиност на фигуративната уметност“. Салвадор Дали, шпански сликар-надреалист.
„Јас не сликам портрет за тој да личи на субјектот, туку настојувам личноста да почне да личи на портретот“.
„Оддалеченоста помеѓу сликањето и мојата личност изнесува една бесконечна минута“.
„Наместо да настојувате да го искористите надреализмот за целите за субверзија, неопходно е да се обидете да го направите надреализмот онолку солиден, комплетен и класичен како делата во музеите“.
„Оние кои не сакаат да имитираат, тие воопшто и не создаваат“.
„Сите ние сме гладни и жедни за конкреетни слики. Апстрактната уметност е добра само за една работа: да ја складира вистинската невиност на фигуративната уметност“. Салвадор Дали, шпански сликар-надреалист.
Friday, May 4, 2012
Ликовно вреднување на учениците
Стекнувањето искуство за правилно вреднување на можностите за ликовната работа, како лична така и на учениците, е значаен елемент за админување на медиокритетството и фаворизирање на талентираноста во наставата по предметот ликовно образование.
Сегашното користење на мерните инструменти /Сл.весник на РМ бр.165-2008/,стандардите,тестовите, чек-листите и др. ми се чини дека повеќе водат кон фаворизирање на теоретските ликовни знаења кај учениците кои треба да ги применуваат, а до запоставување на многу други практични форми и воспитни ликовни елементи кои недоволно се вреднуваат. Се математизираат и се бодираат по процент научени факти по нивоа и подрачја, врз основа на кои, по скала се извлекува оценката и тоа по еден бод за секој стандард, што донекаде ја доловува објективноста, но во секојдневната пракса не е се така, особено не во мултиетничко училиште. Субјективното нумеричко и описно оценување и понатаму ќе се провлекува, а културно-воспитната страна и ангажираноста како на ликовните педагози така и на учениците недоволно се стимулира.
Воннаставните активности /посета на уметнички галерии, музеи, настава во пленер и сл./, додатната, изборната настава, културната и јавна дејност во уметничкото подрачје /учество на натпревари, изложби, конкурси, манифестации и ликовни колонии/, имаат голема ликовно-воспитна вредност, меѓутоа воспитните можности на овие активности не се доволно искористуваат. бидејќи учениците премногу се оптоварени со дневен и неделен фонд на часови по распоред, со домашни задачи, ограничени се со просторни, временски, економско-социјални и други услови , а недоволно се вреднувани со само плус една оцена повисоко.
Според некои истражувања учениците покрај 30 т.е. 35 часа, седмично или 7-8 часа дневно на училиште дома на истите задачи проведуваат уште 20-26 часа, што навистина е напорно.Оваа воспитно-образовна структура -културно уметничката и јавна дејност на ликовните педагози и нивните ученици, ликовно-естетското уредување во училиштата и слободните ликовни активности треба поадекватно да се вреднуваат стимулираат и наградуваат
Дискутабилен е и системот на оценување на поведението на ученикот, каде се применуваат разновидни критериуми, но за нив нека водат сметка одделенските класни раководители, а истотака и водењето портфолио-ученичко досие не функционира глатко.
Сегашното користење на мерните инструменти /Сл.весник на РМ бр.165-2008/,стандардите,тестовите, чек-листите и др. ми се чини дека повеќе водат кон фаворизирање на теоретските ликовни знаења кај учениците кои треба да ги применуваат, а до запоставување на многу други практични форми и воспитни ликовни елементи кои недоволно се вреднуваат. Се математизираат и се бодираат по процент научени факти по нивоа и подрачја, врз основа на кои, по скала се извлекува оценката и тоа по еден бод за секој стандард, што донекаде ја доловува објективноста, но во секојдневната пракса не е се така, особено не во мултиетничко училиште. Субјективното нумеричко и описно оценување и понатаму ќе се провлекува, а културно-воспитната страна и ангажираноста како на ликовните педагози така и на учениците недоволно се стимулира.
Воннаставните активности /посета на уметнички галерии, музеи, настава во пленер и сл./, додатната, изборната настава, културната и јавна дејност во уметничкото подрачје /учество на натпревари, изложби, конкурси, манифестации и ликовни колонии/, имаат голема ликовно-воспитна вредност, меѓутоа воспитните можности на овие активности не се доволно искористуваат. бидејќи учениците премногу се оптоварени со дневен и неделен фонд на часови по распоред, со домашни задачи, ограничени се со просторни, временски, економско-социјални и други услови , а недоволно се вреднувани со само плус една оцена повисоко.
Според некои истражувања учениците покрај 30 т.е. 35 часа, седмично или 7-8 часа дневно на училиште дома на истите задачи проведуваат уште 20-26 часа, што навистина е напорно.Оваа воспитно-образовна структура -културно уметничката и јавна дејност на ликовните педагози и нивните ученици, ликовно-естетското уредување во училиштата и слободните ликовни активности треба поадекватно да се вреднуваат стимулираат и наградуваат
Дискутабилен е и системот на оценување на поведението на ученикот, каде се применуваат разновидни критериуми, но за нив нека водат сметка одделенските класни раководители, а истотака и водењето портфолио-ученичко досие не функционира глатко.
Thursday, May 3, 2012
За ликовната писменост
Ако се има предвид дека над 80% од стручните занимања и професии се служат со ликовност, тоа значи дека ликовната писменост се проткајува во сите подрачја на човековата дејност и претставува универзално средство за визуелна комуникација во современиот свет. Во современите мултиетнички и мултикултурни општества декодирањето декодирањето на знаците и сликите претставува препознавање и разбирање на содржаната порака и нејзино заначење, што е дел на образовниот стандард.. Психолозите утврдиле дека памтиме 90% од она што сами сме го сработиле и затос индивидуалното ангажирање дава најдобри резултати. Меѓутоа, тоа тешко се постигнува во редуциран број чассови. Ликовниот час има четири дела: мотивација, творечка работа, насоченост кон секо0ј ученик и естетско оценување и проценување. Сето тоа во 40 м. еднаш седмично е тешко да се поврзе во осмислена целина, а притоа да се води и двојна -тројна администативна евиденција-во дневник и на компјутер.
Ликовното обраѕование и воспитание не е само за мал круг тсалентирани и посебно заинтересирани ученици, туку без исклучок за сите, бидејќи меѓу другото, им ја збогатува материјалната и духовната култура на живееење, истражување и автономно творење, што треба да се репектира, зашто дава индивидуален идентитет на личноста, интегрира и има нагласен креативен процес и виѕуелизација.
Ликовното образование во општото образование , кај нас и во светот, си го има најдено своето место и веќе три века ја оправдува својата сестрана улога. Затоа во некои земји котира високо во редовната и задолжителна настава и е застапено со 2-3 часа седмично, а не како кај на со 1 час седмично.
Ликовното обраѕование и воспитание не е само за мал круг тсалентирани и посебно заинтересирани ученици, туку без исклучок за сите, бидејќи меѓу другото, им ја збогатува материјалната и духовната култура на живееење, истражување и автономно творење, што треба да се репектира, зашто дава индивидуален идентитет на личноста, интегрира и има нагласен креативен процес и виѕуелизација.
Ликовното образование во општото образование , кај нас и во светот, си го има најдено своето место и веќе три века ја оправдува својата сестрана улога. Затоа во некои земји котира високо во редовната и задолжителна настава и е застапено со 2-3 часа седмично, а не како кај на со 1 час седмично.
Subscribe to:
Posts (Atom)