Раслојување на уметничко дело-портрет

1. Во преден план, единствено реално се дадени, боите на платното во дводимензионална поставка./Посредно овде се вбројува реалната светлина која паѓа врз сликата, како и реалниот простор во кој ние завземаме точно свртување кон неа/. 2. Низ предниот план се појавува првиот слој на позадината-тродимензионална просторност, друга иреална светлост со својот /воглавно невидлив/ извор, како и вистинската форма на ликот со дел од околината. 3. Овде се вбројува слојот на покретот, живата телесност-ограничена во мимиката. 4. Со покретот се појавува душевноста и карактерот на човекот: духовната борба меѓу успехот и неуспехот, нешто од неговата судбина. Овој слој е богат и при набљудување на сликата е највпечатлив. 5. Меѓу најнеобичните способности на уметноста спаѓа тоа што таа може да ги согледува и претставува моралните битности на личноста, истовремено во нејзините особености и идеалности /интлигибилен карактер/. Овде погледот допира до тоа сто е единствено и уникатно и токму тоа ја чини вистинската„сличност“ на портретот. Доловен е еден момент кој е фиксиран во претставата на уметниковата идеја. 6. Во овој последен длабински слој се појавува нешто интимно, што на секого му ја покажува сопствената душа-симболот, кој му дава вистинско значење на индивидуалноста, специфичностите на животот и судбината.