Ликовниот уметник може да го достигне својот зенит, но тој не може да биде постојан,бидејки во животот се тече и се се менува. Данте во својата Божествена комедија ќе забележи: „О суетна славо на земското знаење, како со кус век е зеленилото на твојот врв...
Го видовме Чимабуе, како сјае како сликар, а сега гледаме како над него се издига Ѓото,
и како сјајот на оној првиот се гаси во темна ноќ.„ Популарноста и творечкиот подем имаат и свој пад, но тоа не треба да не обесхрабрува да не сликаме, само заради тоа што ќе
мислат другите. „Голема обмана е што критичарот поставува прашање: Што да прави уметникот ? Повеќе значајно би било прашањето Што сака уметникот? Секој нов уметнички гениј мора да се оценува по неговата лична естетика, која сам ја донел„ Ова се зборовите на Хајнрих Хајне, забележани во далечната 1831 г.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment