Ликовно изразување на учениците

Ликовното изразување на учениците, меѓу другото, е условено од степенот на психофизичкиот развој, степенот на познавање и владеење со одредени ликовни средства и техники, но истовремено и од правилното ликовно педагошко водење и насочување од страна на наставникот- ликовен педагог.
Преку својата ликовна творба ученикот сака да ја соопшти својата емоционална доживеаност, импресија, но и успешната интерпретација на совладаната тема, техника и ликовен јазик кои се предуслов за подобро вреднување и естетско проценување. Кога ученикот ќе ги совлада ликовните елементи,принципи и техники од сите ликовни подрачја, се јавува потребата од поголемо ликовно естетско влијание и изразување во одредено подрачје за кое постои поголем интерес и предиспозиција. Во таа смисла се врши насочување и стимулирање кон изработка на поуспешни ликовни решенија.
Без стимулирање за поуспешно ликовно изразување, ученикот би останал посиромашен во својот духовен и психофизички развој. Затоа,почестото интенционално набљудување на природните и секојдневните појави,пристапните уметнички слики, репродукции и фотографии од домашни и странски ликовни уметници го збогатуваат разбирањето за уметноста и нејзиниот волшебен свет на интерпретирање и креирање. Затоа ликовното образование со својата важност не трпи импровизации и замени со недоволен број часови, несоодветни,недоквалификувани ментори или немање основни ликовни училишта.